میدانِ تحریر، گوشۀ دیگری از تاریخ متفاوت مصر را تحریر کرد و دومین "م" قدرت را از پای در آورد. من هر چه می نگرم میانِ این دو "م" مُرسی و مبارک تفاوت زیادی نمی‌یابم. هر دو محکم به آن کرسیِ زرینی چسپیده بودند که شاهدِ هزاران فرعون بوده است و به فراوانی شاهد خون‌ریزی.
میدانِ تحریر تبدیل شده به میدانِ مشق و تمرینِ آزادی خواهی و گریز از قدرت طلبی و قلدری. این بار اعتراض چندین ملیونی مردم و دخالت ارتش حاکمِ زورگو را برکنار ساخت. خیلی ها آن را کودتای ارتش نامیده اند و برای من نیز مایۀ تعجب و شگفتی شده است این کودتایی! که ملیون ها تن از آن حمایت می کنند