هذیان های انترنتی

چشمی و صد نم، جانی و صد آه

هذیان های انترنتی

چشمی و صد نم، جانی و صد آه

در جامعۀ نوع "افغانی" همه چیز یا دوستانه و یا دشمنانه انگاشته می‌شود و کمتر کسی را می‌بینی که به دور از این دو، حرف هایش را بزند و این سبب شده است که ادبیات ما نیز ادبیاتِ رفیقانه باشد و هنگامی که ادبیات رفیقانه شد. نقدها رفیقانه می‌شوند و توصیف و تعریف ها رفیقانه تر و این به شخص اجازه می دهد که بتازد و چنان میدان داری کند که انگار به جز از رفیقان هیچ آفریدۀ دیگری چیزی نیافریده است در ادبیات نسلِ ما و همین رفیقان بوده اند به سوی ادبیاتِ جهان نقطۀ وصل ما

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد