برش هشتم :
چند دقیقه ای که در میان گورستان میگردم . میرسم به آرامگاه شکسته و ریخته ای که متعلق به غلام احمد نوید شاعر و غزلسرای نامی معاصر است . از دیدن این قبر های شکسته و فروریخته دردی سخت بر قلبم مینشیند و بغضی عمیق در دلم میپیچد . نمیدانم جناب حامد نوید فرزند برومند این غزلسرای نامی ما چرا تا اکنون اقدامی در زمینه بازسازی مرقد پدرش نکرده است . شاید غربت و دوری از وطن سبب تنبلی و عطالت وی شده است و شاید هم نمیتواند کاری درین زمینه بکند . به هر حال امیدوارم که بزرگان آرامگاه های با شکوه و در خور ستایشی داشته باشند . تا حداقل در اذهان مردم ما باقی بماند یاد و یادگار شان