... آرامگاه قدیمی دیگری هم با گنبد کهنه و دروازه ی سنگی کوچکی دارد که بر آن با خط سبز الله نوشته اند . یکبار دلم می آشوبد که بازش کنم و داخل شوم . ولی بیم دارم که این دروازه ی سنگی نلغزد و بیافتد پایین . اگراینطور شود این رسوایی را چه کسی پاسخ خواهد داد ؟ منصرف میشوم و فقط از درز در بداخل مینگرم . داخل تاریک و وهم انگیز مینماید . به بزرگی تخته سنگی که در را از آن ساخته اند متعجب میشوم . دری کوچک به درازای حدودا یکمتر و بیست سانت و پهنای هفتاد سانتی است . شاید در حدود ده سانتی هم ضخامتش باشد . فکرمیکنم بسیار سنگین و پروزن باشد چگونه آنرا تراشیده اند و آورده اندش بدینجا دستکم دویست کیلو وزن دارد عجب عجب ! عمر این بنا شاید به 150 سال برسد . والله اعلم بالغیب .
در نزدیکی آرامگاه علامه سلجوقی گور صوفی عبدالحق بیتاب ملک الشعرای دربار ظاهرشاهی و از مفاخرچیره دست زبان و ادب معاصر قرار دارد . که گنبد آن نقش و نگار های زیبایی داشته است . و قسمت های پایانی آن از بین رفته یا در حال از بین رفتن است . و اینطور بنظر میرسد که بعد از ساختنش دست هیچ آفریده ی بدان نرسیده است .
آرامگاه زیبای دیگری هم به سبک حافظیه ی شیراز ساخته شده است . گنبد و کاشی های ارزشمندش میتواند توجهی را بخود جلب کند . سنگ گورش را میخوانم . میرزا محمد شاه رئیس متوفی 1327 خورشیدی نمیدانم رئیس چه چیزی بوده . ؟ خدامیداند
آرامگاه محمد هاشم میوندوال نخست وزیز و وزیر زمان ظاهرشاه نیز یکی از خوار و خراب ترین مقابر شهدای صالحین است . مردیکه در سراسر عمرش طعم تلخ گرسنگی و فقر را نچشید . و همیشه چون شاهزاده گان میرفت و برمیگشت و تمام عمر را در گرو وطن و مردمش گداشت
باید حداقل به عنوان یک سیاستمدار و یک شهید برایش ادای احترام شود و مقبره اش اندکی بازسازی گردد ....
ادامه دارد